Architekt:
Jan Chrystian Kamsetzer.
Budowa:
1789-93.
Budynek powstał w wyniku przebudowy pawilonu ogrodowego M. Bacciarellego (wzniesionego około 1780) na willę mieszkalną.
Przebudowa:
w 1843 pałacyk został przebudowany na potrzeby Warszawskiego Towarzystwa Ogrodniczego. W latach 1884-90 na terenie posesji działał pierwszy w Warszawie ogród zoologiczny.
W latach 80-tych XIX w. budynek wykorzystany był jako jeden z sześciu punktów sieci triangulacyjnej I rzędu służących do sporządzenia planów miasta Lindley-a.
Na początku (?) XX wieku do pałacyku został dobudowany parterowy taras od strony ogrodu, prawdopodobnie mieszczący obszerną salę spotkań.
W 1930 pałacyk został wydzierżawiony przez Polski Touring Klub.
Teren ogrodu został rozparcelowany na początku XX w., wytyczono m.in. ulicę Flory, zaś w latach 30-tych XX w. we wschodniej części ogrodu wzniesiono gmach poselstwa Szwecji.
Zniszczony:
w czasie II wojny św.
