Architekci:
Marcin Weinfeld, Kazimierz Saski.
Budowa:
1925-28.
Dom wzniesiono staraniem Spółdzielni Mieszkaniowej profesorów Wolnej Wszechnicy Polskiej – lewicowej uczelni założonej w Warszawie w 1918. Wszystkie elewacje budynku pierwotnie wykończone były szarą cegłą cementową; attykę kryjącą piątą kondygnację dodatkowo ozdobiły geometryczne motywy rombów i węgielnic wymurowanych z jaśniejszej, zapewne białej cegły.
Po 1945:
budynek został podpalony w 1944, zniszczeniu uległy jednak tylko wnętrza.
Podczas remontu po 1970 fasadę budynku otynkowano, niszcząc attykę z dwubarwnym, geometrycznym wzorem. W kondygnacji tej pojawiły się też nowe okna o chaotycznym rozmieszczeniu i dość przypadkowych wymiarach.
