około 1839.
Budynek wzniesiono na miejscu drewnianego dworku Potockich dla Ignacego Bruszewskiego.
Po 1846 na budynek wchodził w obszar kompleksu rozrywkowego "Prater".
W 1881 przeszedł w ręce Towarzystwa Elżbietanek, które urządziły w nim lazaret, a w w 1883 został tu przeniesiony szpital Elżbietańskiego Towarzystwa Sióstr Miłosierdzia Czerwonego Krzyża, które w późniejszym okresie go rozbudowało o nowe pawilony szpitalne.
Rozbudowany:
w końcu XIX w. rozbudowany o trzy lub cztery osie w kierunku północnym.
Rozebrany:
częściowo w trakcie budowy tunelu linii średnicowej w okresie międzywojennym.
Całkowicie po II wojnie św.
