Wybudowany jako jeden z budynków Szpitala Mokotowskiego.
Po I Wojnie Światowej użytkowany z początku przez instytucje cywilne np. II Miejską Szkołę Rzemieślniczą. We władanie wojska powrócił przed 1936, gdy przyłączono go do nowego gmachu 1. Szpitala Okręgowego na rogu 6-ego Sierpnia i Topolowej. Mieścił najprawdopodobniej Oddział Chirurgii Urazowej, będący zaczątkiem utworzonego tu w 1938 Wojskowego Instytutu Chirurgii Urazowej (120 łóżek). W sierpniu 1939 rozwinął się mobilizacyjnie do stanu 500 łóżek.
Zbombardowany przez Niemców najsilniej z całego zespołu szpitalnego, ewakuował się do gmachu PZUW przy Kopernika 36/40.
Obecnie:
mieści się tu Specjalistyczna Przychodnia Lekarska dla Pracowników Wojska.
