Budowa:
1525.
zbudowana przez J. Baryczke jako zaplecze magazynowe z aneksem na pokoje gościnne dla kupców. Obiekt był budynkiem trzykondygnacyjnym, pięcioosiowym. Po 1641 stał się własnością Zaleskich.
Zniszczona i odbudowana:
zniszczona w czasie wojen szwedzkich w 1656, a następnie odbudowana.
W 2. poł. XVIII wieku posesja stała się własnością Jana Dulfusa - ówczesnego burmistrza Starej Warszawy. Na przełomie XVIII i XIX wieku w kamienicy mieszkała siostra księcia Józefa Poniatowskiego, Teresa Tyszkiewiczowa.
Do II wojny św. na wysokości pierwszego piętra umieszczone były figury Najświętszej Marii Panny i św. Jana Nepomucena.
Obecnie:
kamienica została spalona w czasie Powstania Warszawskiego. Odbudowana w 1950 według projektu J. Dutkiewicza. Rzeźby zastąpiono rzeźbami Cerery i Merkurego, które po latach również usunięto.
