Architekt:
Dominik Merlini.
Budowa:
1780.
Budynek powstał początkowo jako pawilon w chińskim stylu, z dachem krytym zielonym gontem i zwieńczonym kopułą. Budynek przeznaczono na urządzenie do gry Trou Madame, która polegała na wrzucaniu kulek z kości słoniowej do marmurowych bramek. Parterowy obiekt posiadał 8 otworów drzwiowych, a na zewnętrznych ścianach malowidła krajobrazów. Nad dekoracjami pracowali J.B. Plersch, Antoni Smuglewicz, K. Bereżycki oraz Muller.
W 1782 budynek przeznaczono na pierwszy teatr w Łazienkach Królewskich, nazywany w późniejszym okresie Teatrem Małym (dla odróżnienia od Teatru w Starej Pomarańczarni). Wówczas powstały drewniane przybudówki przeznaczone na garderoby dla aktorów, a także pomieszczenia dla orkiestry i widzów. Teatr posiadał 2 dekoracje choreograficzne: wnętrze mieszkalne oraz las z prospektem.
W 1788 rozebrano wschodnią przybudówkę, a na jej miejsce zniesiono murowaną. Dodatkowo dobudowano drewnianą przybudówkę od zachodu, przeznaczoną na garderoby.
Gdy teatr przeniesiono do Starej Pomarańczarni Trou Madame zyskało nową funkcję magazynu rzeźb i od tej pory budynek przyjął nazwę Forat Marmurowy.
Przebudowa:
w 1830 Jakub Kubicki przebudował budynek, dodając od strony wschodniej kolumny typowe dla stylu klasycyzmu.
Obecnie:
w budynku mieści się kawiarnia, która swoją nazwą „Trou Madame” nawiązuje do pierwotnego przeznaczenia obiektu.
