Architekt:
M. Plebiński (?).
Budowa:
1880.
Przebudowa:
lata 20-te XX w. według projektu Juliusza Dzierżanowskiego.
Pierwotnie trzypiętrowa kamienica została podwyższona o dwa piętra wraz z dodaniem trzeciego piętra ukrytego w stromym dachu. Stała się siedzibą koncernu "Siła i Światło" - właściciela m.in. EKD, której to początkowy przystanek znajdował się po drugiej stronie Marszałkowskiej.
Zniszczona:
w trakcie Powstania Warszawskiego, lub po jego zakończeniu.
Od strony Marszałkowskiej kamienica została niemal zupełnie zburzona - ocalały tylko cztery osie najbliżej narożnika z Nowogrodzką, oraz całe skrzydło od tejże ulicy. Całość była wypalona, ale zachowała część stropów i dach, a na parterze mieściły się sklepy.
Po 1946 pozostałości budynku zostały prowizorycznie wyremontowane i stopniowo zasiedlone.
Całkowita rozbiórka gmachu nastąpiła dopiero w latach 1955-1957.
