Architekci:
E. Lilpop i J.P. Dziekoński.
Budowa:
1886.
Kamienica powstała na miejscu wyburzonych w latach 1879-83 oficyn pałacu Załuskiego. Inwestorem była prawdopodobnie Anna Scheibler, wdowa po zmarłym w 1881 r. Karolu Scheiblerze, wybitnym przemysłowcu łódzkim.
Nazywanie kamienicy nazwiskiem Karola Scheiblera być może wynika z faktu, że prowadzenie "Towarzystwa Akcyjnego Manufaktur Bawełnianych Karola Scheiblera", przejął po ojcu jego syn, również Karol i był on w późniejszym okresie właścicielem budynku, albo jest to skrót myślowy od nazwy Towarzystwa, w której znajdowało się nazwisko Karol Scheibler".
Zniszczony:
w 1939.
Odbudowany:
w latach 50-tych XX w. przebudowany na dwupiętrowy biurowiec (bądź też wyburzony, a na jego miejscu wzniesiono budynek o zbliżonym układzie elewacji).
W 1994 podwyższony do pierwotnej wysokości trzech pięter.
