Architekt:
Julian Ankiewicz.
Czasami mylnie przypisywana Józefowi Orłowskiemu.
Budowa:
1868.
Kamienica wzniesiona na miejscu dwupiętrowej kamieniczki w stylu neorenesansu florenckiego dla Maksymiliana Fajansa, znanego warszawskiego fotografa. Naroża attyki ozdobiono dwoma rzeźbami przedstawiającymi alegorie: „Przemysł” Leonarda Marconiego i „Malarstwo” Andrzeja Pruszyńskiego. Działała tu popularna łaźnia miejska zwana „łaźnią rzymską”.
Zniszczona:
częściowo zniszczona w czasie II wojny św.
Adaptacja:
około 1950 murów piwnic, parteru i dwóch pięter przy tworzeniu nowego obiektu tzw. „Nowej Dziekanki” wg projektu Zygmunta Stępińskiego.
