Architekci:
Henryk Julian Gay i Juliusz Nagórski.
Budowa:
1912-30.
Reprezentacyjną siedzibę Biblioteki Ordynacji Krasińskich wzniesiono na miejscu istniejącego w tym miejscu do 1910 Tattersalu (ujeżdzalni koni).
Zbiory mieszczące się w pałacu Czapskich pierwotnie planowano przenieść do gmachu wzniesionego przy pl. Małachowskiego.
Ostatecznie na potrzeby Biblioteki i muzeum Ordynacji Krasińskich, z inicjatywy Edwarda hr. Krasińskiego i Edwarda hr. Raczyńskiego wzniesiono nowy gmach, w pierwszej fazie budując oficyny mieszkalne mające częściowo utrzymywać Bibliotekę. W celu uzyskania środków finansowych na budowę Edward Krasiński sprzedaje majątek Radziejowice.
Spalona:
w czasie II wojny św. Niemcy urządzili w gmachu Staatsbibliothek Warschau, w której zgromadzono zbiory specjalne z innych warszawskich bibliotek. Po upadku Powstania Warszawskiego zbiory zostały nasączone materiałami łatwopalnymi i podpalone.
Odbudowa:
1945-50 według projektu Barbary i Stanisława Brukalskich, bez zniszczonej części magazynowej.
