Przystań zacumowana przy Wybrzeżu Kościuszkowskim na wysokości ul. Bednarskiej pełniła funkcję siedziby Warszawskiego Towarzystwa Wioślarskiego założonego w 1878. W okresie zimowym członkowie Towarzystwa spotykali się w pałacu Bruhla, następnie w Pałacu Bielińskich przy Królewskiej a od 1897 we własnej siedzibie przy Foksal.
Przystań była konstrukcją pływającą składającą się z ażurowej drewnianej konstrukcji z tarasem na dachu i centralnie umieszczoną nad nią wieżyczką oraz przylegającej do niej od tyłu części magazynowej (?).
W późniejszym okresie taras został rozbudowany na całą długość przystani a wieżyczka przesunięta na jego środek, zaś obok przystani zacumowany został drugi pływający magazyn. Bliżej mostu Kierbedzia cumowała także druga przystań należąca do WTW.
Przeniesienie na ląd:
Frontowa część przystani została na przełomie lat 20-tych i 30-tych XX wyciągnięta na brzeg, ustawiona na terenie przy ul. Wioślarskiej 6 i po zabudowie wykorzystywana jako czytelnia i salon gier towarzyskich. Z obniżonej wieżyczki na jej szczycie korzystali sędziowie podczas regat.
Na miejscu cumowania przystani nieopodal mostu Kierbedzia powstały przystanie pasażerskie.
