Umowa o pracę z "Państwowych Zakładów Inżynierii - Państwowej Wytwórni Samochodów" z roku 1931
zbiory własne muzeum
Rys historyczny
W roku 1919 poniemieckie warsztaty samochodowe i naprawcze w Warszawie przy ul. Terespolskiej 34-36 (założone w 1917 roku) przekształcono w Centralne Warsztaty Samochodowe. W roku 1927 Ministerstwo Spraw Wojskowych podjęło decyzję o połączeniu Centralnych Warsztatów Samochodowych, Centralnych Warsztatów Łączności i Centralnych Warsztatów Saperskich w nową jednostkę pod nazwę Centralne Warsztaty Inżynierii, które rok później przemianowano na Państwową Wytwórnię Samochodową. Weszła ona w skład nowo powstałego koncernu: Państwowych Zakładów Inżynierii.
W latach 1933- 1934 na terenie PZlnż. przy ul. Terespolskiej 34/36 wybudowano nowoczesną fabrykę licencyjnych samochodów różnych typów, znaną pod nazwą Fabryka Samochodów Osobowych i Półciężarowych (FSOiP). Powierzchnia użytkowa zakładu wynosiła 21 tys. m, zaś liczba pracowników przekroczyła w przededniu wojny 3 000 osób. Produkowano tu m.in. najpopularniejszy przedwojenny samochód osobowy Fiat 508. Zakłady produkowały również samochody ciężarowe dla potrzeb wojska.
Pod koniec lat trzydziestych Koncern PZInż. zarządzał pięcioma zakładami i zatrudniał 8,5 tysiąca pracowników.
Były to zakłady:
F.1 - Zakłady Mechaniczne Ursus - przystosowane do wytwarzania silników wysokoprężnych do samochodów ciężarowych i pojazdów specjalnych dla wojska;
F.2 - Fabryka Samochodów Osobowych i Półciężarowych (FSOP) w Warszawie przy ul. Terespolskiej 32/36;
F.3 - fabryka silników i armatur w Warszawie przy ul. Skierniewickiej;
F.4 - odlewnia żeliwa i metali nieżelaznych w Ursusie;
F.5 - Stocznia Modlińska w Modlinie.
informacje ze strony: Polska Motoryzacja
Strony dokumentu
 |
 |
 |
Powiększenie stempla
 |
 |