Budowa:
w pierwszej ćw. XVIII w. dla dla kanonika warszawskiego, kanclerza chełmińskiego. Po 1729 podarowany zakonowi Pijarów.
Przebudowy:
- 1735 upodobniająca do gmachu Konwentu i Szkoły.
- 1743-54 do elewacji zachodniej dobudowano niższą elewację szczytową Collegium Nobilium.
- 1835-37 zmiana wystroju fasady (równocześnie z przebudową kościoła).
- około 1850 ujednolicenie fasady z nadbudowanym skrzydłem Collegium Nobilium oraz połączenie obu budowli w jedną kamienicę czynszową.
Odbudowa:
1961-63.
Kamienica uzyskała od strony podwórka współczesną elewację.
