elewacja frontowa od strony ul. Koszykowej
OBIEKT NIE ISTNIEJE (nie istniał już w 1935)
FOT:
"Fotograf Warszawski", 1905, nr 12
autor: Zd. Kalinowski
Budowa:
1778
Pierwsze zabudowania na tym terenie powstały jako folwark króla Stanisława Augusta Poniatowskiego w trójkącie trzech ulic wytyczonych w ramach tzw. "Latawca" - ulic tworzących geometryczne założenie urbanistyczne wzdłuż Osi Stanisławowskiej - ulicy Nowowiejskiej.
Folwark stanął w trójkącie ulic o późniejszych nazwach: Koszykowa, Śniadeckich i Noakowskiego.
Teren przekazany w 1778 r. Piotrowi Maurycemu Glayre'owi, który wznosi parterowy pałacyk.
Po 1787 przebudowany dla bratanicy króla, Teresy Tyszkiewiczowej, której Glayre przekazał posiadłość. Autorem przebudowy był Dominik Merlini, który m.in. dostawił do pałacyku kolumnowy portyk. Ok. 1788 pomiędzy pałacykiem a Koszykową powstają nowe oficyny, maneż oraz projektowany jest na nowo ogród (wg projektu królewskiego ogrodnika Tietza).
Po 1812 nieruchomość zmieniała kilkukrotnie właścicieli, aby w końcu w 1828 stać się własnością rządową użytkowaną przez Szkołę Górniczą. Po 1846 następują kolejne zmiany właścicieli. W 1872 r. ówczesny właściciel Leon Krupecki wystawia cały obszar na sprzedaż, która w całości prawdopodobnie nie doszła do skutku. W kolejnych latach cały obszar zostaje rozparcelowany na posesje, na których zaczynają być wznoszone poszczególne kamienice. W narożniku późniejszej Śniadeckich i Koszykowej w latach 1887-1892 mieściła się siedziba Warszawskiego Towarzystwa Cyklistów.
Rozbiórka:
1899
W końcu XIX w. została podjęta decyzja o wytyczeniu ulicy biegnącej dokładnie po linii głównej alei parkowej. Pałacyk jak i sąsiadujące oficyny zostały zburzone, a wzdłuż nowej ulicy powstał szereg nowych kamienic czynszowych oraz budynek V Gimnazjum Rządowego Męskiego (obecnie Wydział Architektury Politechniki Warszawskiej).
Obecnie miejscu pałacyku znajduje się jezdnia ulicy Lwowskiej (na wysokości styku kamienic nr 13 i nr 15).
