Architekt:
Józef Orłowski.
Budowa:
1862.
Budynek powstał (wraz z bliźniaczym budynkiem Królewska 5) dla Marcelego Czarnieckiego, na jednej z działek wydzielonych z terenu tzw. Jurydyki Mokronowskich (określenie z prasy XIX-wiecznej) - podłużnej działki wzdłuż Królewskiej, znajdującej się na tyłach stojącego na rogu Królewskiej i Krakowskiego Przedmieścia pałacu Mokronowskich.
Budynki były zasadniczo trzypiętrowe choć dolne piętro miało w obu domach charakter niskiej antresoli, tworzącej wraz z parterem boniowany cokół budowli.
Kamienica przy Królewskiej 3 stylem nawiązywała do architektury klasycystycznej.
Przebudowa:
1926 wg projektu Wacława Moszkowskiego na biurowiec duńskiej spółki zapałczanej „Origo”.
Budynek podwyższono o dwie kondygnacje, usuwając stary wystrój i kryjąc parter z antresolą za masywna kolumnadą toskańską. Wyższe piętra oblicowano kamieniem, a ostatnią kondygnację cofnięto.
Wkrótce budynek przeszedł na własność Polskiego Monopolu Zapałczanego.
W 1939 w budynku mieściły się: Spółka akcyjna dla Eksploatacji Polskiego Monopolu Zapałczanego i Bank Amerykański w Polsce.
Zniszczony:
w czasie II wojny św.
