widok od strony podwórza
Leszno / Karolkowa
Architekci:
Edward Seydenbeutel, Henryk Oderfeld i Szymon Syrkus
Budowa:
1926-1927
Budynek wzniesiony przy zespole Głównego Domu Schronienia Sierot i Ubogich Starców Starozakonnych ulokowanym w kilku budynkach wzdłuż Karolkowej (pomiędzy Wolską 18 a Lesznem), mieszczący pierwotnie dom starców.
W 1935 adaptowany na potrzeby Domu Opieki dla Opuszczonych Dzieci Starozakonnych (przeniesionego z Płockiej 26).
Po utworzeniu getta w listopadzie 1940 przeniesiony na Dzielną 39 (zamiana lokali z Zakładem im. św. Stanisława Kostki Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo).
W 1941 do budynku zostaje przeniesiony Szpital św. Łazarza z ul. Książęcej 2.
W czasie Rzezi Woli w dniu 5 sierpnia 1944 prawie cały personel oraz pacjenci (ok. 1000-1200 osób) zostają zamordowani przez oddziały niemieckie.
Po 1945:
odbudowany w 1948 stał się ponownie siedzibą szpitala św. Łazarza, od 1963 pod nazwą Stołeczny Szpital Dermatologiczny.
Rozebrany:
W 2007 roku szpital przeniósł się do Międzylesia, a budynek (odzyskany przez gminę żydowską po 1989 r.) został rozebrany w 2009.