Budowa:
I połowa XVIII w.
Pałac wzniósł Piotr de Riacour na miejscu drewnianego dworu z powstałego pomiędzy 1650 a 1675.
Przebudowa:
lata 80-te XVIII w. według projektu Dominika Merliniego dla Jana Borcha - właściciela pałacu od 1768.
Kolejni właściciele to cukiernik Ludwik Nesti, Karol Kerner a od 1837 rząd Królestwa Polskiego. W pałacu mieścił się przez kilka lat Instytut Aleksandryjski Wychowania Panien, a od 1843 mieści się w nim siedziba arcybiskupa-metropolity warszawskiego.
Zniszczony:
w czasie II wojny św.
Odbudowany:
w latach 1952-53 według projektu Stanisława Marzyńskiego.
