front od strony ul. Opaczewskiej
Architekt:
Juliusz Dzierżanowski
konstrukcja: J. Lenartowicz
Budowa:
1928-30
Oddana do użytku 15 maja 1930, uroczyste poświęcenie 21 czerwca 1930.
W pierwszym etapie powstała hala z 15 torami o długości 85 m. z dobudowaną do niej kotłownią i warsztatami.
Docelowo planowano przedłużyć halę do długości 150 m.
Na terenie zajezdni powstała też prowizoryczna stacja pomp kanałowych.
Rozbudowa:
przed 1935 dobudowano (ale nie wykończono do 1939) fragment przedłużenia hali długości około 18 metrów.
Na tyłach hali wybudowano tory odstawcze.
We wrześniu 1939 zajezdnia znajdowała się na skraju polskiej obrony miasta.
Zniszczona:
tory na tyłach hali zostały rozebrane prawdopodobnie w okresie okupacji.
hala została wysadzona w 1944.
OdbudowanA:
częściowo odbudowana po 1945 w związku z uruchomieniem we wrześniu 1945 funkcjonowania tramwajów na lewym brzegu Wisły.
Rozebrana:
w latach 50-tych, po podjęciu w 1948 decyzji o likwidacji zajezdni.