Przemysł warszawski: Fabryka Instrumentów Chirurgicznych i Narzędzi Ostrych Samuela Gerlacha

Po śmierci założyciela w 1839 prowadzona przez wdowę Mariannę. Po jej śmierci w 1846 kierowana przez Augusta Kobylańskiego, który tego samego roku poślubił Emilię Gerlach – córkę założyciela firmy.

Udział A. Kobylańskiego w Powstaniu Styczniowym zakończył się osadzeniem go w więzieniu w Cytadeli, a rodzinę zmusił do sprzedaży fabryki na licytacji w 1872.

Zakład został kupiony przez W. Bieńkowskiego i kontynuował działalność w dawnych zabudowaniach kościoła na Pieszej.

W 1875 syn Augusta Kobylańskiego – Samuel, wspierany finansowo przez wuja (Sylwina Gerlacha), reaktywował fabrykę noży pod nazwą „S. Kobylański d. S. Gerlach” w niewielkim zakładzie przy Przyokopowej.
W 1886 A. Kobylański odkupił od fabryki „Lilpop, Rau i Loewenstein” zakłady w Drzewicy, do której przeniósł produkcję w 1893.

Zakłady w Drzewicy, zmieniając kilkukrotnie nazwę, oraz formę prawną funkcjonują obecnie pod nazwą Gerlach S.A. i są znanym w całym kraju producentem m.in. sztućców.