Budowa:
1827-30.
Wzniesiony z inicjatywy ks. Jakuba Falkowskiego dla założonego przez niego w 1817 Instytutu Głuchoniemych. Istniejące starsze oficyny przebudowano z przeznaczeniem na warsztaty.
W 1842 w sąsiedniej kamienicy pl. Trzech Krzyży 4 został utworzony Instytut Ociemniałych.
Przebudowy:
1845-46 w stylu neorenesansowym według projektu S. Pszczółkowskiego (?).
1873 centralna część budynku została podwyższona o jedno piętro.
Instytut Głuchoniemych i Instytut Ociemniałych w późniejszym okresie funkcjonowały jako jedna instytucja pod nazwą Instytut Głuchoniemych i Ociemniałych - pl. Trzech Krzyży 4/6.
Uszkodzony:
w czasie II wojny św.
Odbudowa:
1945-49 według projektu Jana Grudzińskiego.
