Budowa:
ukończona w 1908.
Razem z budową elektrowni zbudowano bocznicę kolejową i wykopano studnię artezyjską z podziemnym zbiornikiem na wodę. Zbudowano też budynek administracji.
Początkowo w zakładzie zainstalowano 6 kotłów oraz trzy generatory o mocy 1200 kW każdy.
W 1917 po wybuchu jednego z kotłów zostaje zbudowana prowizoryczna kotłownia z kotłami przeniesionymi z Elektrowni Miejskiej.
Po katastrofie zdemontowano wszystkie 6 kotłów i w ich miejsce zbudowano 4 nowe kotły (zgrupowane w pary).
Rozbudowa:
1921-23 - budynek elektrowni zostaje powiększony: w kierunku południowym zostaje rozbudowana hala generatorów, zaś w kierunku wschodnim nieznacznie rozbudowana hala kotłów. Obok niego powstaje trzecia wieża chłodnicza a w południowej części działki nowy zbiornik na wodę i nowa studnia artezyjska (1922).
W hali generatorów zostaje zainstalowany jeden nowy generator, a w hali kotłów dwa nowe kotły (piąty i szósty).
We wrześniu 1927 uruchomiono piąty generator prądu, w 1929 uruchomiono kolejną parę kotłów (siódmy i ósmy).
W latach 1924-28 zostaje zbudowany kanał dostarczający parę z elektrowni służącą do ogrzewania zespołu budynków zajezdni "Wola" oraz znajdującego się obok gimnazjum.
W 1930 rozbudowana zostaje w kierunku wschodnim hala kotłów, w której zostają zainstalowane dwa kotły (dziewiąty i dziesiąty - jedyne zachowane), jeden ze starych generatorów (nr III) zostaje zastąpiony generatorem o mocy 4000 kW.
Pomiędzy 1935 a 1939 zostaje znacznie powiększony teren składowiska węgla - przyłączona zostaje działka po drugiej stronie ul. Kolejowej (Przyokopowa 26), zaś bieg ulicy Kolejowej zostaje przeniesiony na południe (po granicy działki Przyokopowa 24).
Być może również w tym okresie powstała w hali kotłów kolejna para kotłów (jedenasty i dwunasty).
Zniszczenia:
Elektrownia znacznie ucierpiała we wrześniu 1939. Po październiku 1944 została zbombardowana przez Niemców, a część ocalałych murów wysadzono, m.in. wysoki komin.
Odbudowa:
po wojnie została podjęta decyzja o odbudowie budynku i przekształceniu elektrowni w ciepłownię.
Budynek administracji został obniżony o jedno piętro.
Obszar zajmowany przez zakład powrócił mniej więcej do stanu sprzed przyłączenia działki przy Przyokopowej 26.
Obecnie:
w sierpniu 2004 po dokonaniu adaptacji w budynku Elektrowni otwarto Muzeum Powstania Warszawskiego.
W trakcie prac restauracyjnych m.in. usunięto powojenny tynk z elewacji (tzw. "baranek") oraz zlikwidowano przybudówkę w prawej części elewacji.
Niewielki budynek pompy studni artezyjskiej został adaptowany na kasy muzeum.
Obszar dawnego składowiska węgla przekształcono w Park Wolności.
W 2005 budynek administracji został odzyskał swoją przedwojenną wysokość i mieści obecnie biura i jest siedzibą Dyrekcji Muzeum.
Więcej o Elektrowni tutaj.
