Architekt:
Bruno Zborowski.
Budowa:
1929.
VI kolonia WSM w założeniach miała pełnić funkcje gospodarcze dla pozostałych kolonii - jako jeden z jej elementów zaplanowano kotłownię centralnego ogrzewania. Kamień węgielny pod budowę położono 21.10.1928, projekty instalacji CO wykonał stały współpracownik WSM, inż. Ludwik Merkel. Elewacje nakrytego cylindrycznym dachem budynku podzieliły filary konstrukcyjne, pomiędzy którymi umieszczono wąskie, wysokie okna. W pierwotnym projekcie wszystkie elementy konstrukcyjne oznaczone były ciemniejszym tynkiem odmiennej barwy. Wysoki komin zaopatrzono w obiegające go spiralne, żelazne schody, wiodące na krytą platformę widokową na szczycie. Jej urządzenie było zaleceniem Inspekcji Budowlanej, która zatwierdziła wysokość komina pod warunkiem urządzenia na jego szczycie platformy widokowej.
Do budynku kotłowni w latach 1930-31 dobudowano budynek pralni.
Przebudowy:
1932.
Zmodernizowanie kotłowni w początku lat 30-tych sprawiło, że w budynku pojawiło się dużo wolnej przestrzeni. Początkowo planowano adaptację dla potrzeb kąpieliska lub sali koncertowo-teatralnej, i ten drugi pomysł zrealizowano. Własny projekt zmodyfikował Bruno Zborowski, dzieląc wnętrze na dwie kondygnacje; o ile sama przebudowa była dziełem Zborowskiego, wnętrza - ruchomą scenę i widownię zaprojektował Szymon Syrkus.
W przekształconym budynku działał Teatr im. Stefana Żeromskiego pod kierunkiem Ireny Solskiej. W tych samych pomieszczeniach epizodycznie działały kina „Żoliborz” i „Świat”.
Niestety nie udało nam się jeszcze ustalić, kiedy nastąpiła rozbudowa kotłowni w kierunku północnym - nastąpiło to przed 1935, być może równocześnie z adaptacją kotłowni na salę koncertowo-teatralną.
Przy budynku kotłowni, pełniącej podczas okupacji funkcję tajnego magazynu broni, 1 sierpnia 1944 padły pierwsze strzały Powstania Warszawskiego.
Po 1945:
nastąpiła znaczna przebudowa bryły północnej części budynku, w którym zostało ulokowane kino "Tęcza".
