Budowa:
1884-86.
Stacja Pomp Rzecznych stanowi początek systemu wodociągu Lindleya.
Zlokalizowana przy Czerniakowskiej miała początkowo zajmować teren o powierzchni 3 ha. W skutek powodzi w 1884 koryto Wisły oddaliło się o około 300 metrów, a teren stacji powiększył się do blisko 54 ha.
Na tym obszarze wzniesiono zespół hal pomp tłoczących wodę do Stacji Filtrów przy Koszykowej.
Woda początkowo była pobierana z nurtu Wisły trzema tzw. smokami. Częste ich zapychanie się spowodowało konieczność budowy w latach 1906-10 zatok nadbrzeżnych, z których pobierano wodę (wśród nich jedna z wrotami śluzowymi.
W latach 1924-28 zbudowano odkryty osadnik o powierzchni 17,8 ha, mający służyć wstępnemu oczyszczaniu wody - woda z Wisły była kierowana przez zatoki nadbrzeżne do osadnika, z którego była kierowana do Hal Pomp, a stamtąd tłoczona do Stacji Filtrów.
Na terenie Stacji Pomp znajdowały się również:
- budynek administracji,
- domy mieszkalne pracowników (zachowany nr 126a),
- pomnik W.H. Lindleya.
Część terenu w 1925 wydzielono pod budowę szkoły powszechnej.
Zniszczenia:
Stacja Pomp została poważnie zniszczona we wrześniu 1944 (wysadzono hale pomp, zniszczeniu uległ jeden z budynków mieszkalnych).
Odbudowa:
praca Stacji Pomp została wznowiona we maju 1945.
W 1952 wzniesiono nowy budynek Pompowni Głównej.
W końcu XX w. ponownie zmieniono sposób czerpania wody - obecnie jest ona pobierana przewodami ssawnymi umieszczonymi pod dnem Wisły.
