odsłonięty 21 maja 1825.
Pomnik wybudowano z inicjatywy Stanisława Staszica, dla upamiętnienia ukończenia budowy traktu do Brześcia - pierwszej w Królestwie Polskim drogi bitej. Koncepcję pomnika opracowała komisja w składzie Feliks Bentkowski, August Jacobi i Józef Sierakowski - obelisk wykonano z żeliwa w Zakładach Rządowych w Samsonowie. Uroczyste odsłonięcie pomnika, z bardzo licznym udziałem mieszkańców Grochowa, miało miejsce 21 maja 1825. Monumentowi nadano formę obelisku, ozdobionego płaskorzeźbami autorstwa Pawła Malińskiego; poszczególne widoki przedstawiają sceny z budowy traktu oraz ogólne widoki Warszawy, Siedlec i Brześcia. Nie zachowane owalne plakiety, niegdyś zdobiące obelisk przedstawiały dwugłowego orła - godło carskiej Rosji i prawdopodobnie podobiznę cara Aleksandra I. Cokół ozdobiły awersy i rewersy dwóch pamiątkowych medali wybitych w 1825 z okazji ukończenia budowy (przynajmniej jeden autorstwa Fryderyka Wilhelma Hoecknera).
Bliźniaczy pomnik został ustawiony na drugim końcu drogi - w Terespolu koło Brześcia.
Podczas bitwy pod Olszynką Grochowską w lutym 1831 pod pomnikiem mieścił się sztab naczelnego wodza - Michała Gedeona Radziwiłła.
1 grudnia 1935, podczas otwarcia przebudowanej ulicy Grochowskiej i nowej Alei Waszyngtona z inicjatywy Towarzystwa Przyjaciół Grochowa na pomniku odsłonięto tablicę upamiętniającą to wydarzenie. Jej projektantem był Ludwik Hickiewicz, twórcą modelu - A. Wójcicki; samą tablicę odlał w żelazie Stefan Jarkowski w swoich zakładach przy Grochowskiej.
Pomnik przeszedł cztery gruntowne remonty: w 1896, 1917, podczas gruntownej przebudowy Grochowskiej w latach 1962-64, i w latach 1984-85.
W 1904 przy pomniku urządzono park.
Po 1915 usunięto owalne medaliony: jeden ozdobiony napisem "ZA ALEKSANDRA I CES. S. ROSS. KRÓLA POLSKI" i prawdopodobnie podobizną cara oraz drugi z carskim godłem (ten drugi jest widoczny jeszcze na zdjęciu wykonanym pomiędzy 1925 a 1935).
W bliżej nieustalonym okresie zaginęła jedna strona jednego z medali zdobiących dolną część pomnika.
