Architekt:
Henryk Stifelman
Budowa:
1911-12
Dom dla sierot powstał z inicjatywy Towarzystwa "Pomoc dla Sierot".
Nowoczesny budynek mieścił na parterze obszerną salę rekreacyjną, na wyższych kondygnacjach sypialnie dla dzieci. Na poddaszu znajdowało się mieszkanie Janusza Korczaka.
Użytkowany od października 1912, uroczyste otwarcie nastąpiło w lutym 1913.
W 1940 sierociniec został przeniesiony przez Niemców na teren getta - na ul. Chłodną 33.
Uszkodzony:
w czasie II wojny św. zniszczeniu uległ dach z poddaszem
Po 1945:
odbudowany bez poddasza, przeznaczony na szkołę partyjną PPS a następnie PZPR.
W 1958 w budynku otwarto Dom Dziecka im. Janusza Korczaka.
