Architekci:
Józef Pius Dziekoński
z wyjątkiem Collegium Anatomicum: Antoni Jabłoński-Jasieńczyk.
Budowa:
1897-1901.
W końcu XIX w. podjęto decyzję o przeniesieniu z centrum miasta (pl. Warecki - późniejszy pl. Napoleona) szpitala Dzieciątka Jezus (-> poprzednia siedziba ).
Na terenie tzw. folwarku świętokrzyskiego powstał ogromny kompleks wzorujący się na współczesnych niemieckich szpitalach.
W jego skład w części wschodniej weszły między innymi: budynek administracyjny, sześć pawilonów - pięć od strony Nowogrodzkiej: dwa Pawilony Chirurgiczne (nr 1 i nr 2), trzy Pawilony Terapeutyczne (nr 3 i nr 4, nr 5) ) i jeden Pawilon Ginekologiczny od strony ul. Oczki (nr 6, z pozostawionym miejscem na dwa kolejne pawilony), gmach klinik uniwersyteckich, Collegium Anatomicum, kościół i cerkiew, budynek pralni i kuchni, trzypiętrowy budynek magazynowy, kotłownia centralna z elektrownią, a w części zachodniej klinika położnicza i zespół budynków sierocińca - domu ks. Boduena: Dom Matki i Dziecka, Dom Wychowawczy i Dziecięcy Pawilon Zakaźny.
Dodatkowo na działce przy Nowogrodzkiej naprzeciw sierocińca ok. 1904 powstały budynki mieszczące dom dla rekonwalescentów (Nowogrodzka 80) oraz Rządowy Instytut Szczepienia Ospy (Nowogrodzka 82).
Przebudowa/Rozbudowa:
Wkrótce po oddaniu szpitala do użytku na jego terenie powstały kolejne budynki, m.in.: dwupiętrowy pawilon administracyjny (nr 7, w miejscu pozostawionym pod budowę dwóch pawilonów od strony ul. Oczki - ale wg innego projektu niż pierwotnie przewidziany), budynek mieszkalny dla personelu, dom Naczelnego Lekarza (ok. 1912).
Początkowo szpital zajmował tylko obszar ograniczony ulicami Chałubińskiego, Oczki, Koszykową, Nowogrodzką rozdzielony pl. Starynkiewicza.
W późniejszym okresie dodatkowo w jego skład zostały włączone budynki w trójkącie ulic Oczki, Chałubińskiego, Koszykowa należące do Uniwersytetu Warszawskiego: Zakład Medycyny Sądowej, Zakład Farmacji Stosowanej, Klinika Dermatologiczna.
W trakcie funkcjonowania szpitala niektóre obiekty zostały rozbudowane, m.in. budynek administracyjny, kościół (1914-25), kuchnię szpitalną (1927-28), pawilon mieszczący dom dziecka (ok. 1925).
Po 1918 rozebrano cerkiew.
W latach 1937/38 przy ul. Oczki wzniesiono pawilon przyszpitalnej przychodni (ambulatorium z oddziałem przyrodoleczniczym i kąpieliskiem).
W 1938 na terenie szpitala powstał równie pawilon dla ochotniczej straży pożarnej, zaś pawilon nr 7 został adaptowany na oddział chirurgii nowotworów i zakład rentgenoterapii.
Zniszczenia:
Część budynków uległa całkowitemu bądź częściowemu zniszczeniu w czasie II wojny św.:
- we wrześniu 1939 częściowemu zniszczeniu uległ budynek administracyjny i dwa pawilony szpitalne,
- w 1944 zniszczony został gmach Collegium Anatomicum oraz Zakład Medycyny Sądowej i częściowo Zakład Farmacji Stosowanej
Po 1945:
w miejscu zniszczonego pawilonu administracyjnego powstał nowy budynek główny szpitala (z wykorzystaniem części zachowanych murów), na terenie szpitala powstały także nowe obiekty, a część pawilonów została przebudowana.
Obecnie (2025):
zespół działa pod nazwą Szpital Kliniczny Dzieciątka Jezus i jest częścią Uniwersyteckiego Centrum Klinicznego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.
